بررسی اپرون مصنوعی در باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtilis) به منظور کنترل رونویسی
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 393
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-8-2_005
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
چکیده مقاله:
در این مطالعه، اپرون مصنوعی gnt با قابلیت تنظیم رونویسی برگشت پذیر در باکتری باسیلوس سوبتیلیس با استفاده از القاء کننده گلوکونات ایجاد شد. ابتدا، جهت عدم تاثیر پدیده بازدارندگی کاتابولیتی کربن بر روی میزان رونویسی، در ناحیه اتصالی پروتئین کاتابولیتی A در توالی های creup و credown جهش ایجاد شد. سپس، ژن های ساختاری اپرون گلوکونات تحت کنترل یک پروموتر مداوم قوی (PrpsO) به منظور تجزیه پذیری مداوم القاء کننده گلوکونات قرار گرفتند. از ژن گزارشگر lacZ نیز در پائین دست پروموتر های gnt جهت ارزیابی کارکرد اپرون مصنوعی استفاده شد. نتایج حاصل از القاء ضربه ای نشان داد که آنزیم بتاگالاکتوزیداز در هر یک از سویه های جهش یافته، در زمان صفر یا عدم حضور القاء کننده فعالیتی نشان نداد. با اضافه کردن 1 میلی مولار القاء کننده، حداکثر فعالیت آنزیم و تجمع متابولیت در 1 ساعت بعد از اضافه شدن القاء کننده دیده شد و به دنبال آن با تجزیه القاء کننده فعالیت آنزیم متوقف شد. با افزودن 5/2 و 5 میلی مولار گلوکونات به محیط کشت، حداکثر فعالیت آنزیم بتاگالاکتوزیداز به ترتیب در زمانهای 2h و 4h مشاهده شد. داده های ما بیانگرصرف زمان طولانی تری برای تجزیه القاء کننده و به تبع آن روشن ماندن اپرون در مدت زمان بیشتر و توقف رشد سلولی در حضور غلظت های بیشتری از القاء کننده بود. به طور کلی، می توان استفاده از سیستم القاء ضربه ای و اپرون های مصنوعی برگشت پذیر را جهت تولید وسیع متابولیت های خاص در بازه زمانی کوتاهی از رشد باکتری ها در مطالعات بعدی پیشنهاد کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرستو مجیدیان
دانشجوی دکتری، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
حمید نجفی زرینی
استادیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
کن یوشیدا
استاد، گروه اگروبایوساینس، دانشگاه کوبه، ژاپن.
غلامعلی رنجبر
دانشیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :