تبیین نقش طراحی شهری در کارایی انرژی در توسعه پایدار شهری

روند رو به رشد افزایش جمعیت در سراسر جهان ،وابستگی به انرژی های تجدید ناپذیرو به تبع آن افزایش رشد مصرف انرژی به ویژه انرژی های فسیلی، که یکی از مهمترین منابع انرژی مصرفی در شهرها می باشد،آسیبهای زیست محیطی فراوانی را به دنبال داشته است.در سالهای اخیر توجهات به سمت تبعات زیست محیطی مصرف انرژی، گرم شدن سطح کره زمین، کاهش دخایر سوخت های فسیلی و استفاده بهینه از صورت های مختلف انرژی به خصوص در شهرها که اصلی ترین و مهم ترین بسترهای مصرفی سوخت در جهان هستند، رفته است . اگرچه در در زمینه بهینه سازی مصرف انرژی استراتژی های مختلفی وجود دارد اما با توجه به محدودیت منابع فسیلی و شرایط اقتصادی ایران،طراحی شهری انرژی کارا یکی از کاربردی ترین تمهیداتی است که می تواند در ارتقا عملکرد زیست محیطی بافت های شهری و کاهش مصرف انرژی ساختمان تاثیر بسزایی داشته باشد. هدف این تحقیق تبیین نقش طراحی شهری در فرایند کارایی هرچه بیشتر شهرها در زمینه انرژی و مصرف آن می باشد. بررسی اصول مطالعه شده در این راستا نشان میدهد که اصول طراحی شهری کارا در زمینه انرژی از مقوله توسعه شهری پایدار به دور نیست و همچنین همبستگی مفهومی و عملیاتی بسیاری بین دو حیطه برنامه ریزی شهری و طراحی شهری وجود دارد. تحقیق پیش رو با مطالعه اسناد کتابخانه ای و بررسی نمونه های موفق جهانی سعی در تبیین اصول پایداریانرژی به خصوص در زمینه طراحی شهری دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، مصرف انرژی ، کارایی انرژی ، توسعه پایدار