تحلیل تاثیر عناصر اقلیمی و گرد و غبارها بر آسم و بیماری های ریوی در استان ایلام (مطالعه موردی شهرستان دهلران)

زمینه: اقلیم یکی از عوامل موثر بر مرگ و میر انسان است ، تغییرات فصلی و روزانه مرگ و میز و میزان مراجعه و ورودی به بیمارستان ناشی از بیماری های قلبی و تنفسی ارتباط مستقیمی با پارامترهای اقلیمی دارند هدف این تحقیق تحلیل تاثیر عناصر اقلیمی حداقل و حداکثر دما، میزان دید افقی و تعداد روزهای گرد و غبار بر میزان بستری و مراجعین مبتلا به آسم و بیماری های ریوی به بیمارستان شهید مصطفی خمینی شهر ایلام در طی دوره آماری (1392-1388) می باشد. روش: در مقاله حاضر با استفاده از روش های تحلیل امار توصیفی و استنباطی همچون ضریب همبستگی پیرسون و ضریب تعیی (رگرسیون) به بررسی و تجزیه و تحلیل ارتباط بین عناصر اقلیمی و آلودگی هوای ناشی از گرد و غبار ها بر میزان ورودی آسم و بیماری های ریوی به طور کلی پرداخته شده است. یافته: نتایج این تحقیق نشان می دهد که تعداد مراجعان با شکایات تنفسی از جمله آسم و بیماری های ریوی همبستگی مثبتی با عناصر آب و هوایی (دمای حداقل و حداکثر و میزان دید افقی کمتر از 10000 متر و همچنین تعداد روزهای گرد و غبار دارد و این ارتباط و همبستگی بین دمای حداکثر و میزان مراجعین ناشی از آسم و بیماری های ریوی همبستگی قوی (0/80) در سطح معناداری (003 درصد ) و بین دمای حداقل و مراجعین آسم و بیماری های ریوی همبستگی (0/72 درصد) در سطخ معنی داری (0/01 درصد) که از لحاظ آماری همبستگی مثبت و معنی داری داشتند و این ارتباط و همبستگی در مورد میزان دید افقی کمتر از 10000 متر همبستگی مثبت داشت ولی از لحاظ اماری معنی داری نبود. بنابراین می توان گفت که در ارتباط ماهانه بین پارامترهای اقلیمی دهلران با مراجعه کنندگان ناشی از بیماری های تنفسی بصورت کلی پارامتر حداقل و حداکثر دما ، تعداد روزهای گرد و غبار بیشترین ارتباط و همبستگی را با مراجعین آسم و بیماری های ریوی داشته اند.

کلیدواژه ها:

جغرافیای پزشکی ، آسم و بیماری های ریوی ، عناصر اقلیمی ، دهلران ، ایلام