تاثیر تیر پیوند قائم در رفتار لرزه ای قاب های فولادی با مهاربندی همگرا و مقایسه آن با مهاربندی واگرا

در سال های اخیر استفاده از مهاربندهای فلزی از جهت بهسازی و افزایش مقاومت برشی قاب های موجود و هم به عنوان یک عضو مقاوم برشی در طراحی لرزه ای ساختمان های جدید مورد توجه قرار گرفته است تحقیقات اولیه بیشتر در مقوله تیرپیوند افقی متمرکز شده بود. اما اخیرا قاب های فولادی با مهاربندهای دارای تیر پیوند قائم بدلیل ملاحظات اجرایی و فنی مورد توجه قرار گرفته است، لذا در این مقاله به منظور بررسی مقایسه ای و تحلیل عملکرد لرزه ای قاب های دارای مهاربند واگرا در دو حالت با تیرپیوند افقی و قائم با استفاده از روش عناصر محدود با استفاده از نرم افزار آبا کوس بهره گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با استفاده از سیستم مهاربند واگرا با تیرپیوند قائم، بدون اجرای اتصالات گیردار بین تیر و ستون نیز، استهلاک انرژی مناسبی توسط تیرپیوند صورت گرفته و سایر عناصر الاستیک باقی ماندند و همچنین با کاهش طول تیرپیوند، بازدهی این تیرها افزایش می یابد. همچنین در تمام نمونه ها تمام انرژی وارد شده به سازه توسط تیرپیوند قائم مستهلک گردیده است.

کلیدواژه ها:

مهاربندی همگرا ، مهاربندی واگرا ، تیرپیوند ، قاب های فولادی