تبیین هندسه ایرانی – اسلامی با نگاهی به طراحی معماری مساجد

معماری مساجد به عنوان فضاهای عبادتگاهی مخصوص دین اسلام ، مهم ترین نمود معماری اسلامی محسوب می شود که در پهنه گسترده سرزمین های اسلامی از تنوع و گوناگونی خاصی از نظر نحوه طراحی و چگونگی برخورد با اقلیم خاص آن مناطق برخوردار است. مسجد به عنوان یک مکان مقدس برای مسلمانان همواره از ارزش و جایگاه خاصی برخوردار بوده و هست. یک انسان مسلمان و مومن در عین حالی که به این مکان به دید تقدس و احترام می نگرد ، باید سعی کند فضای معماری و کالبدی آن را در ارتباط با معنا و مفاهیم مقدس ببیند. طرح آن و نیز فضاهای مختلف آن باید بتواند این معانی را در کنار و توام با کالبد ببیند. هندسه و تناسب به دلیل ماهیت منظمی که دارند کاربرد زیادی در فضاهای معماری داشته و همواره مورد توجه معماران در اعصار مختلف بوده اند. هندسه و تناسبات اساس هنر و معماری ایرانی است . نگرش انتزاعی ایرانیان به خصوص بعد از اسلام به اندیشه، هنر و محیط انسانی، پایه و اساس فهم مردم ایران از جهان است. هدف از این تحقیق بررسی مفاهیم مقدماتی در راستای طراحی فضایی مناسب برای مسجد با رویکرد هندسه و معماری ایرانی اسلامی می باشد. روش پژوهش بر مبنای مطالعه توصیفی و توصیفی-تحلیلی و استفاده از ابزارهای میدانی و کتابخانه ای می باشد. دستاوردهای حاصل از این پژوهش می تواند به ارتقاء کالبدی طراحی معماری مساجد دوران معاصر منجر شود.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، مسجد ، هندسه ، معماری ایرانی - اسلامی