آشنایی با مصالح FRP و پوشش و عایق ضد اسید مخازن و سازه های بتنی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 972

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CARSE03_076

تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مهم ترین کامپوزیت ها، پلیمرهای تقویت شده با الیاف FRP هستندکه فاز ناپیوسته آنها را الیاف تشکیل می دهند و این ناشی از آن است که توانایی دستیابی به استحکام بالا در آنها وجود دارد. FRP (Fiber Reinforcement polymer ) نوعی ماده کامپوزیت متشکل از دو بخش فیبر یا الیاف تقویتی است که به وسیله یک ماتریس رزین از جنس پلیمر احاطه شده است. که به دو شکل ورق های FRP و میلگردهای FRP وجود دارد. براساس نتایج و اطلاعات آزمایش انجام شده توسط کیم و اسمیت که مدلی مقاوم برای تست PULL-OUT (کشش) انکرهای FRP پیشنهاد داده اند و عمق بهینه، حجم و مقدار پلیمرها، کیفیت کارای در نصب و پارامترهای اصلی در تست PULL-OUT را بدست آورده اند. مطالعه کیم و اسمیت نشان داد که ورق های FRP با یک انکر وقتی که بارگذاری دور از انتهای ورق باشد، باعث کاهش گیرداری بتن و الیاف می شود.پس از این مطالعه مطالعات زیادی برو روی چند انکر FRP برای اتصال محکم بین بتن و الیاف انجام شد. این مطالعات نشان داد پارامترهای موثر در ظریف باربری انکر های (شکل، موقعیت، قطر و روش ساخت) مشخص کرد. 33 عدد نمونه یکسان به طول 350 و ارتفاع 150 و عرض 250 میلی متر و برای تست برش انکر های FRP ساخته شده است. میانگین مقاومت فشاری این نمونه ها بر اساس تست سیلندری، 49.6 مگاپاسکال اندازه گیری شده است. در آماده سازی نمونه ها، 33 عدد ورق FRP یکسان که دارای ضخامت 0.167 میلی متر یک جهته کربن استفاده شده است. 4 لایه الیاف به عرض 100 و طول 500 و ضخامت کلی 2.6 میلی متر به روش تر (WET LAY-UP) استفاده شده است. از انکرها با دو طول مختلف (40 و 60 میلی متر) استفاده شده است (شکل3). انکر های 40 میلی متری با پیچاندن ورق های کامپوزیت به ابعاد 100*150 میلی متر و انکرهای 60 میلی متری با ورق های 150*120 تهیه شده است. جدول 1 پارامترهای اندازه گیری شده، شامل تعداد انکرها(یک،دو یا چهار عدد)، الگو انکرها (طولی یا عرضی)، نشان می دهد. سه عدد از نمونه ها بدون هیچگونه انکری به عنوان گروه کنترل، و سه عدد نمونه با دو طول مختلف انکر و یک شکل انکر گذاری، و دو نمونه برای هر یک از مدل های انکر گذاری شده، مورد آزمایش قرار گرفته است.

نویسندگان

ابراهیم صادقی

دانشجوی دکترای عمران دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل قشم، ایران

شهره شاه نوری

استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه هرمزگان،ایران