شبیه سازی و بهینه سازی ازدیاد برداشت به روش هیبریدی تزریق متناوب آب هوشمند و گاز برای افزایش بازیافت نفت از مخازن کربناته

بیشتر مخازن نفتی ایران کربناته هستند و به نیمه دوم عمر تولیدی خود رسیده اند که برای افزایش تولید نیاز به اجرای روش های ازدیاد برداشت دارند. ارزیابی و پیش بینی عملکرد فرآیند ازدیاد برداشت موجب کاربرد مناسب آن در بهبود و اثر بخشی بازیافت نفت می گردد. با توجه به ماهیت پیچیده مخازن در عمل و عدم در نظر گرفتن این ناهمگنی تغییرات تراوایی و تخلخل در مقیاس های آزمایشگاهی برای کاربردهای توسعه ای در مخازن انجام تحقیق برای بررسی در مقایس های مخزنی بوسیله شبیه سازی اهمیت دارد.( توماس2008) در این تحقیق برای مطالعه ازدیاد برداشت روش هیبریدی تزریق متناوب آب هوشمند و گاز [1]برای افزایش بازیافت نفت از مخازن کربناته در مقیاس پایلوت از یک سکتور مدل مخزن هتروژن استفاده شده است. در این سکتور مدل در حالت تولید طبیعی ضریب بازیافت 22.3 درصد است که نسبتا پایین است و نرخ تولید نفت و فشار متوسط مخزن با سرعت کاهش می یابد. تزریق آب با دبی های مختلف ضریب بازیافت را به 30 درصد رسانده است. برای حالت تزریق آب هوشمند با غلظت های مختلف ضریب بازیافت حداکثر به 36 درصد رسیده است که نسبت به تزریق آب معمولی 6 درصد افزایش بازیافت نفت داشته ایم. تزریق متناوب آب هوشمند و گاز در سیکل های زمانی مختلف برای بهینه سازی سناریوی تزریق انجام شد [2]و در حالتی که سیکل تزریق آب هوشمند دوبرابر سیکل تزریق گاز است ضریب بازیافت نفت تا 60 درصد رسیده است که نشان می دهد تاثیر تزریق آب هوشمند در تزریق متناوب بیشتر است و مکانیزم های ترکیبی موجب افزایش بازیافت نفت شده است. مکانیزم های ترکیبی تغییر ترشوندگی توسط آب هوشمند و همچنین متورم شدن نفت و کاهش ویسکوزیته توسط گاز و کنترل نسبت تحرک توسط تزریق متناوب موجب افزایش ضریب بازیافت نفت شده است.شنگ 8012

کلیدواژه ها:

آب هوشمند ، تزریق متناوب ، مخازن کربناته ، ازدیاد برداشت ، تغییر ترشوندگی