اثربخشی مهارت برقراری ارتباط موثر بر افسردگی دانش آموزان

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مهارت برقراری ارتباط موثر بر افسردگی دانش آموزان بود. پژوهش حاضر با طرح شه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر رشت درسال تحصیلی بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه افسردگی بک (1961) بود. ابتدا میزان افسردگی کلیه دختران نوجوان متوسطه دوم با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک اندازهگیری شد و سپس نوجوانان با سطح افسردگی متوسط در دو گروه 20) نفر آزمایش و 20 نفر گواه) به طور تصادفی جایگزین شدند. یافته های به دست آمده از روش آماری تحلیل کوواریانس نشان دادند، بین قبل و بعد از آموزش در میزان افسردگی؛ بین دو گروه تفاوت معناداری آماری وجود داشت. نتایج نشان داد که مهارت برقراری ارتباط موثر در کاهش افسردگی نقش دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت برقراری ارتباط موثر ، افسردگی ، دانش آموزان دختر