نظریه ارتباط گرایی ضرورتی قابل تامل جهت متناسب کردن محیط یادگیری با تیپ های شخصیتی مایرز بریگز

وجود آدمی همواره در جستوجوی شناخت است. ما بیشتر از ساختن، ارتباط برقرارمیکنیم؛ به همین خاطر فضاها و ساختارهای آموزشی ما باید متناسب با درک تازه ما از دانش، سبک حرکت دانش، جریان و رفتار دانش هماهنگ شود. هدف از این مقاله بررسی و تحلیل نقش نظریه ارتباطگرایی جهت متناسب کردن محیط یادگیری با سبک های مایرز بریگز است که در چند سال اخیر مورد اقبال پژوهشگران قرار گرفته است. روش کار مروری نظاممند بود. داده ها با استفاده از منابع کتابخانه ای و پایگاه های اطلاعاتی معتبر جمع آوری شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که باید به دنبال بینش جدیدی باشیم؛ که هماهنگ با دانش امروز است. لازمه نوآوری و رشد مداوم برقراری ارتباط است؛ ازاینرو نظریه ارتباطگرایی میتواند نقش مهمی جهت متناسب کردن محیط یادگیری با سبک های مایرز بریگز ایفا کند. بر همین اساس ایجاد شبکه ای بین اساتیدمعلمان، و دانشجو معلمان پردیسهای دانشگاه فرهنگیان جهت متناسب کردن محیط یادگیری با سبک های یادگیری مایرز بریگز و کمک به روزآمدی دانش و یادگیری معلمان در سرتاسر کشور ضروری است.

کلیدواژه ها:

ارتباط گرایی ، تیپ های شخصیتی مایرز بریگز ، محیط یادگیری ، دانش شبکه ای