اثربخشی بازی درمانگری گروهی با شیوه شناختی رفتاری بر پرخاشگری کودکان کار

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی بازی درمانی گروهی شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری کودکان کار بود. بدین منظور در قالب یک طرح شبه تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه، 30 نفر از کودکان کارخانه ایرانی دروازه غار شهر تهران به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. معلمین هر دو گروه پرسشنامه پرخاشگری راتر (1964) را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش در 10 جلسه بازی درمانی گروهی شناختی رفتاری شرکت کردند و گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. در پایان نیز معلمین هر دو گروه پرسشنامه پسآزمون را تکمیل کردند. داده های پژوهش به کمک آزمون کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که بازی درمانی گروه شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری کودکان کار اثر دارد. درنتیجه میتوان از این شیوه درمانی برای حل مشکلات مربوط به پرخاشگری کودکان بهره برد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی رفتاری ، پرخاشگری ، کودکان کار