بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکزکرمانشاه میباشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان( دختر و پسر ) نیمسال دوم سال تحصیلی 97-96دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه بود. گروه نمونه شامل 209 نفر از دانشجویان ( 147 دختر و 62 پسر) بود که به روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند، ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل ماتریس ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون چند متغیره و آزمون t مستقل بود. نتایج تحلیل نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد .(P≥0/01) در ارتباط با رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی با هر یک از مولفه های درگیری تحصیلی نتایج نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی((P≥0/01 میتواند واریانس متغیرهای عاملیت،رفتاری و شناختی را به صورت معنادار تبیین کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، درگیری تحصیلی ، دانشجویان