پیش بینی خودشناسی و خودمهارگری براساس سبک زندگی اسلامی

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودشناسی و خودمهارگری براساس سبک زندگی اسلامی دانشجویان انجام شد. مواد و روش : طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. از بین کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور مرکزورامین تعداد 311 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های خودشناسی انسجامی (ISK)، مقیاس خودمهارگری و پرسشنامه سبک زندگی اسلامی (ILST ) پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش ها و شاخص های آماری شامل: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد سبک زندگی اسلامی تنها قادر به پیش بینی خودمهارگری میباشد. همچنین نتایج نشان داد مولفه تفکر و علم، مولفه اجتماعی، مولفه سلامت و مولفه باورها پیش بینی کننده خودشناسی دانشجویان میباشند. علاوه براین، مولفه سلامت، تفکرو علم، باورها، مالی و مولفه امنیت پیش بینی کننده خودمهارگری دانشجویان میباشند. همچنین خودشناسی، توان پیش بینی خودمهارگری را داشت. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که سبک زندگی اسلامی میتواند به رشد خودشناسی و خودمهارگری کمک کند.

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، خودمهارگری ، سبک زندگی اسلامی ، دانشجویان.