بررسی اثر پلیمر ضد خوردگی در جلوگیری از خوردگی دکل عبور از دریا

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 552

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

OGPH03_027

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و اهمیت تحقیق: سازه های دریایی در زمره تاسیسات زیربنایی مهمی به شمار می روند که به دلیل بتنی یا فلزی بودن در معرض پوسیدگی و تخریب ناشی از قرار گرفتن در محیط دریایی هستند. محیط دریایی به دلیل داشتن ویژگی های اساسی متفاوت در بخش های مختلف خود از ناحیه اتمسفری (جوی) تا ناحیه پاشش و تر و خشک شدن و ناحیه غوطه وری و در نهایت فصل مشترک با خاک از نقطه نظر نوع و روند بروز خرابی و درجه پیشرفت آن دارای عملکردهای گوناگونی است. راهکارهای مختلفی برای کنترل خوردگی وجود دارد که از انواع فیزیکی شیمیایی تا بیولوژیکی می باشد. روشهای فیزیکی روشهای موقتی بوده و تنها حذف فیزیکی عامل خوردگی برای مدتی محدود را مقدور می سازد ولی روشهای شیمیایی با استفاده از مواد شیمیایی کشنده برای میکروارگانیسم ها باعث مرگ آنها می شود. نکته جالب توجهی که توجه دانشمندان را در سالهای اخیر به خود معطوف داشته پدیده عکس پدیده خوردگی زیستی است که در اصطلاح MICI یا جلوگیری از خوردگی زیستی به روش بیولوژیک نامیده می شود. در این پدیده بیوفیلم یا بیوپلیمر به عنوان محافظ در برابر خوردگی عمل می کند. در این تحقیق نیز جلوگیری از خوردگی در دکل عبور از دریا با استفاده از بیوپلیمر ضد میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفت.روش کار: برای بررسی اثر پلیمر ضد میکروبی در جلوگیری از رشد میکروبهای خورنده و یا اتصال این میکروبها به بدنه دکل ها اعم از بدنه بتنی و بدنه فولادی و همچنین جلوگیری از اثر نمک و کلراید و در نهایت جلوگیری از خوردگی غلظت های مختلف این پلیمر به همراه درصد های مختلف رنگ حامل برای جلوگیری از رشد میکروبها و اثر کلراید مورد بررسی و بهینه سازی قرار گرفت. برای طراحی آزمایشات بهینه سازی از نرم افزار دیزاین اکسپرت 10 استفاده شد.بحث نتیجه گیری: در نتایج حاصل نشان داد که ماده آنتی باکتریال بر روی تمامی میکروبها تاثیر بازدارنده داشته و همچنین این ماده بر روی قارچ ها و ریزجلبک ها نیز تاثیر کشندگی دارد و می تواند جمعیت آنها را کنترل نماید. غلظت پلیمر آنتی باکتریال و ضخامت رنگ حامل به عنوان دو فاکتور تاثیر گذار در نظر گرفته شداند و آزمایشات بهینه سازی صورت گرفت. برای بهینه سازی آنها از بخش RSM-CCD نرم افزار10 Design Expert استفاده شده است. بیشترین مقدار جلوگیری از خوردگی مربوط به غلظت پلیمر آنتی باکتریال معادل 60 ppm و ضخامت رنگ 1.25 میلی متر بود.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، دکل عبور از دریا ، بیوپلیمر

نویسندگان

داریوش عربیان

استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی علوم کاربردی

ناصر قندهاری علویجه

شرکت برق منطقه ای هرمزگان

مجتبی حیدری

شرکت برق منطقه ای هرمزگان

امیر توکلی

شرکت برق منطقه ای هرمزگان