کاربرد منطق فازی در تعیین درجه شکنندگی شیل

در دهه های اخیر مخازن شیلی به عنوان منابع اصلی گاز طبیعی محسوب شده اند. ارزیابی شکنندگی شیل ها به یکی ازمهمترین موضوعات در رابطه با استفاده از روش شکست هیدرولیک در استخراج گاز از آنها تبدیل شده است. تاکنونشاخص های متعددی بمنظور توصیف شکنندگی سنگها معرفی شده اند که عمده ی آنها براساس ویژگی های کانی شناسیو ژیومکانیکی تعریف شده اند. در اکثر موارد این شاخص ها تخمین یکسانی از شکنندگی سنگ ها ارایه نمی دهند. یکی ازعوامل اصلی در بروز چنین مشکلی وجود مرزهای تعریف شده براساس قضاوت کارشناسی برای رده بندی های مرتبط باشکنندگی می باشد. استفاده از منطق فازی به عنوان یک ابزار قدرتمند در حل مشکل مرزهای تند می تواند راه حلی برایرسیدن به تعریف یکپارچه تری از شکنندگی باشد. از این رو این پژوهش سعی کرده است که با ترکیب پارامتر های کانی-شناسی و ژیومکانیکی با استفاده از یک مدل فازی، توصیف جدیدی از شکنندگی را ارایه دهد. سه شاخص شکنندگیشامل نسبت مقاومت فشاری تک محوری به مقاومت کششی، مدول الاستیسیته و یک شاخص شکنندگی مبتنی بر کانی-شناسی به عنوان ورودی های مدل فازی مورد استفاده قرار گرفتند. مطالعه حاضر نشان داد که فازی سازی و ترکیبشاخص های شکنندگی، مفهوم قابل قبول تری از شکنندگی را به همراه دارد. این در حالیست که این شاخص ها بطورجداگانه تخمین صحیحی از رفتار شکنندگی شیل نداشته و قابل تعمیم به شیل های سایر نقاط نیستند.

کلیدواژه ها:

تولید گاز از شیل ، شکنندگی شیل ، ویژگی های ژیومکانیکی و کانی شناسی ، سیستم استنتاج فازی