بررسی و ارزیابی ریسک حریق در مراکز امدادی از منظرHSE توسط تکنیک مهندسی ریسک حریق(FRAME)

مراکز امدادی و سایر مراکز ارایه دهنده خدمات سلامت، سرمایه های با ارزشی برای هر کشور هستند که تخریب و آسیب دیدن آنها بار اقتصادی بالایی به همراه دارد.در این پژوهش بر آن هستیم تا با استفاده از روش ارزیابی مهندسی ریسک حریق 1(FRAME) که مهمترین فاکتورهای تاثیرگذار در ایمنی حریق را در نظر می گیرد، ریسک حریق را در مراکز امدادی نظیر ایستگاههای آتش نشانی، مراکز اورژانس و یک بیمارستان مورد مطالعه قرار داده و سطح ریسک حریق را در مراکز امدادی مذکور مشخص نماییم .این مطالعه توصیفی تحلیلی، در مراکز امدادی به صورت پایلوت در سال 1397 انجام شد. قبل از انجام محاسبات عملی توسط نرم افزار، اطلاعات مورد نیاز از طریق اندازه گیری (طول، عرض، ارتفاع) مشاهده و مصاحبه جمع آوری میشود. به علت پیچیده بودن و حجم بالای محاسبات و افزایش سرعت و دقت همه محاسبات با نرم افزار Excel انجام شد.با محاسبه ریسک بالقوه(P)، سطح پذیرش(A) و سطح حفاظت(D) برای مراکز مختلف و با توجه به فرمول مربوطه ریسک حریق(R) برای هر مرکز به دست میاید. بیشترین مقدار سطح ریسک حریق(R) برای ساختمان، ساکنین و فعالیت به ترتیب در طبقه اول دیالیز(9/31)، ICU(14/1) و رادیولوژی و اتاق عمل (13/25) می باشد و کمترین مقدار سطح ریسک حریق برای ساختمان، ساکنین و فعالیت به ترتیب در ایستگاه 5 آتش نشانی به مقادیر 0/06، 0/36 و 0/18 می باشد.نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ریسک حریق فعالیتها و افراد از ریسک حریق ساختمانهای مورد بررسی بالاتر است. همچنین سطح ایمنی ساختمان، افراد و فعالیتها در بیمارستان مورد پژوهش از حداقل ممکن برخوردار می باشد و از طرفی بالاترین ریسک و پتانسیل حریق متوجه افراد می باشد.

کلیدواژه ها:

مراکز امدادی ، ارزیابی ریسک ، FRAME ، حریق