بررسی جرایم منافی عفت با تاکید بر حقوق کیفری ایران

یکی از مهمترین مرحله در وقوع جرم و قضاوت در مورد آن، اثبات جرم است. بخصوص جرایم منافی عفت که از ادله اثبات آن دارای اهمیت زیادی می باشند. روش به کار گرفته در این پژوهش توصفی – تحلیلی است. نتایج نشان داد که تحلیل و بررسی مطالب نشان داد که تجاوز به عنف، در سیستم قضایی ایران قابل اثبات نیست. زیرا متهم اقرار نمی‎‎‎کند و با توجه به مجازات در نظر گرفته خود برای این جرایم نسبتا بعید است که متهم به خودی خود اقرار کند و خود را درگیر حبس نماید. چنانکه گفته شد امروزه راه های اثبات دعوی کیفری جنبه علمی‎‎‎- معنوی پیدا کرده است. در چنین دوره ای که دچار تحول و پیشرفت شده است، قوانین موضوعه جمهوری اسلامی‎‎‎و در کنار آن رویه های قضایی و عملکرد دادگاه ها برای این ادله جایگاهی نمی‎‎‎شناسد و به ویژه جرایم منافی عفت را تنها با راه های سنتی قابل اثبات می‎‎‎داند. تردیدی نیست که دلایل علمی‎‎‎- معنوی می‎‎‎تواند در کنار دلایل قانونی و در جهت تکمیلی آنها کاربرد داشته باشد. اصلاح قوانین موضوعه با این دیدگاه می‎‎‎تواند پاسخگوی نیازهای واقعی جامعه امروزی ایران باشد. چنانچه برای اقرار متهم نیز شرایط خاصی قایل شویم، اقرار موضوعا منتفی می شود. چون فرض بر این است که تجاوز با زور و عنف صورت گرفته است، بنابران شاهدی نیز نمی تواند وجود داشته باشد و در نهایت عمل ارتکابی را نمی توان ثابت کرد.

کلیدواژه ها:

جرایم منافی عفت ، ادله اثبات جرایم منافی عفت ، دلایل علمی