تحلیلی بر اختلاف زیست محیطی آرژانتین و اروگویه 2010 (قضیه کارخانه خمیر کاغذ)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,788

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LAWHAMAYESH03_071

تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

در 20 آوریل سال 2010، دیوان بین المللی دادگستری رای خود را در دعوایی که آرژانتین علیه اروگویه در سال 2009 اقامه کرده بود اعلام داشت. آرژانتین به تصمیم اروگویه برای تجویز ساخت و ساز یک کارخانه خمیر کاغذ آلاینده در رودخانه اروگویه که مرز دو کشور را شکل می داد اعتراض نمود. آرژانتین ادعا کرد که آلودگی ناشی از کارخانه مورد بحث منجر به خسارت زیست محیطی شده است و این اتفاق، نقض معاهده مرزی سال 1975 و اساس نامه رودخانه اروگویه می باشد. دیوان بین المللی دادگستری ضمن بیان این که اروگویه تعهد اطلاع رسانی به آرژانتین را ایفاء نکرده است رای داد که کارخانه کاغذ مورد بحث می تواند به کار خود ادامه دهد. همچنین دیوان حکم داد که اروگویه تعهدات ماهوی خود نسبت به آرژانتین را مبنی بر حفاظت از محیط زیست مطابق معاهده 1975 نقض نکرده چرا که آرژانتین به طور آشکاری اثبات نکرده است که کارخانه کانال مورد بحث، باعث خسارت به رودخانه شده است. رای اخیر سهم به جا و بسیار مهمی در پیشرفت حقوق بین الملل مربوط به منابع آبی مشترک بین المللی و حقوق بین الملل محیط زیست دارد و اهمیت نسبی تعهدات شکلی بر کشورهایی که دارای حریم رودخانه مشترک هستند و ماهیت روابط بین قواعد ماهوی و شکلی حقوق بین الملل آب و حقوق بین الملل محیط زیست را به خوبی توضیح می دهد. دیوان در این رای به تشریح چهارچوب قواعد پیشگیری از فعالیت های آلودگی فرامرزی می پردازد و برای نخستین بار بیان می کند. که تعهد پیشگیری یک تعهد به مراقبت است، این رای بر اهمیت اطلاع رسانی طرح های جدید و همچنین تبادل اطلاعات تاکید می کند دیوان در می یابد که ارزیابی اثرات زیست محیطی در مرکز این اطلاع رسانی قرار دارد و در نتیجه ارزیابی اثرات زیست محیطی جزء لازم حقوق بین الملل عرفی است؛ ولی تمامی ابعاد ماهیت، قلمرو و محتوای ارزیابی اثرات زیست محیطی تشریح نشده است. در این نوشتار به صورت تفصیلی به اصول و قواعد توسعه و تبیین یافته توسط دیوان در قلمرو این رای پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

قضیه کارخانه خمیرکاغذ ، دیوان بین المللی دادگستری ، حقوق بین الملل محیط زیست ، ارزیابی اثرات زیست محیطی ، توسعه حقوق بین الملل ، حقوق بین الملل عرفی

نویسندگان

علیرضا عنابی

دانشجوی دکتری تخصصی حقوق بین الملل عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوارسگان ، اصفهان ، ایران

علیرضا آرش پور

استادیار گروه حقوق ، دانشگاه اصفهان ، ایران