اعتبار امر قضاوت شده در مراجع شبه قضایی و صلح

هدف نهایی دادرسی نیل به حقیقت است و لازمه آن قابلیت اعتراض به رای در جهت رسیدن به حکم صحیح می باشد؛ اما اگر راه دادرسی همواره گشوده باشد نیل به حقیقت در دادرسی ها سبب تزاحم منافع اجتماعی و در پی آن خلل به نظم عمومی و منافع خصوصی افراد می شود؛ اعتبار امر قضاوت شده که در بند 6 ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی مطرح شده است، تیوری ای با مبنای جلوگیری از صدور احکام متعارض و تجدید دعاوی است که غالب نویسندگان حقوقی صرفا با استناد به شروط ایجاد قاعده؛ از جمله وحدت اصحاب دعوا، موضوع و سبب آن را مورد مطالعه قرار داده اند، این مقاله با رویکردی متفاوت ابتدایا به مطالعه شرایط تکوین موجودی که اعتبار امر قضاوت شده نامیده می شود، می پردازد و ضمن معرفی مراجع شبه قضایی و صلح؛ امکان استناد شرایط مزبور در خصوص آرای مراجع مشار الیه را ارزیابی می نماید؛ بدیهی است قبل از شناخت ماهیت اعتباری قاعده، صرفا بررسی شروط شکلی ایجاد قاعده که در ماده فوق الذکر آمده، مفید نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

اعتبار امر قضاوت شده ، رای داور ، گزارش اصلاحی ، مراجع شبه قضایی ، مراجع صلح