پراکندگی کشسان نوترینوی میونی از روی الکترون در فضا- زمان ناجابجایی
محل انتشار: کنفرانس فیزیک ایران 1388
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,191
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IPC88_064
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1388
چکیده مقاله:
مدل استاندارد در فضای ناجابجایی را میتوان براساس دو رهیافت متفاوت بنا کرد: یکی مربوط به رهیافتی میشود که در طی آن ابتدا مدل استاندارد بر اساس گروه پیمانه ای (U(3)×U(2)×U(1 ساخته میشود و سپس با استفاده از یک مکانیزم شکست تقارن مناسب به گروه پیمان های معمول مدل استاندارد در فضای ناجابجایی کاهیده میشود. در رهیافت دیگر، مدل استاندارد از همان ابتدا بر مبنای گروه پیمانهای SU(3)×SU(2)× SU(1 fنا میشود. تنها در رهیافت اول، نوترینوهای مدل استاندارد میتوانند به طور مستقیم با فوتون جفت شوند. در این مقاله ما نشان داده ایم که در رهیافت دوم تصحیحات ناجابجایی برای سطح مقطع پراکندگی نوترینوی میونی از روی الکترون توسط عامل G2f نسبت به مدل اول تقلیل مییابد. همچنین ما یافته ایم که اگر مقیاس ناجابجایی از مرتبه ی 380GeV باشد، که با برخی از قیدهای موجود سازگار است، وهمینطور Sin2θw=0.23 ،آنگاه نتایج آزمایش E734 در Brookhaven National Laboratory با رهیافت اول همخوانی خواهد داشت.
نویسندگان