بهبود مدیریت پاسخگویی به بحران با استفاده از مدل مفهومی مولفه های تاثیرگذار و محاسبه همبستگی به کمک تحلیل آماری

هنگامی که یک بحران آغاز می شود، پاسخگویی به آن نیز آغاز می گردد. در واقع مرحله پاسخگویی بخش قابل توجهی از چرخه ی مدیریت بحران است که فعالیت های بسیار متنوع و پیچیده ای را شامل می شود، که مجموعه آن ها در مرحله حین و بلافاصله پس از رخداد بلایا به منظور مواجهه و مقابله با بحران و به حداقل رساندن خسارت مالی و جانی انجام می گیرد. اقداماتی که جوامع در پاسخگویی به بحران ها انجام می دهند، دارای وجوه مشترکی است بر این اساس در این پژوهش به طور کلی مولفه هایی شامل هشدار اولیه، مکان یابی، اعزام نیرو، ارزیابی، جست و جو و نجات، فوریت های پزشکی و امداد به عنوان اقدامات اصلی در واکنش به بحران ها در نظر گرفته شده و سپس با تهیه پرسشنامه ای استاندارد و با در نظر گرفتن جامعه ای از متخصصین این حوزه بعد از انجام تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم و اطمینان از صحت تناسب شاخصها با ابعاد و ابعاد با متغیرهای پژوهش، از طریق ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی بین ابعاد متغیرهای پژوهش محاسبه شده است. نتایج بیانگر همبستگی بین تمام مولفه ها و پاسخگویی به بحران می باشد از این میان مولفه هشدار (p<0/01 و r=0/774) و جست و جو (p<0/01 و r=0/754) بیشترین و مولفه ارزیابی (p<0/01 و r=0/324) کمترین ارتباط را با متغیر پاسخگویی به بحران داشته اند. در نهایت با بررسی این نتایج پیشنهاداتی جهت بهبود مدیریت پاسخگویی به بحران بیان گردیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پاسخگویی به بحران ، مدیریت بحران ، ضریب همبستگی پیرسون