بهسازی ونوسازی بافت فرسوده شهری با تاکید برابعاد اجتماعی-فرهنگی (مطالعه موردی: محله فخرآباد شیراز)

شهرها به مثابه موجودات زنده ای هستند که همواره نیاز به تجدید حیات دارند وبرای ادامه حیات، نیازمند احیای بافت های فرسوده خود هستند.بافت های فرسوده وناکارآمد شهری بخشی اعظمی از سطح شهر های کشور را تشکیل داده، بنابراین تحقیق حاضر به مطالعه وضعیت بافت های فرسوده وشیوه مداخله در بافت های فرسوده (بهسازی ونوسازی)وهم چنین دلایل توجه به ضروریت ابعاد اجتماعی در بهسازی ونوسازی بافت فرسوده محله فخرآباد شیراز پرداخته است. روش تحقیق، ابتدا با توجه به متون تخصصی در بهسازی ونوسازی بافت های فرسوده شهری وسپس از طریق پیمایشی میدانی وبا مصاحبه وتهیه پرسشنامه از افرادی که در بافت محله زندگی می کنند، نتایجی به دست آمده است، که از این قرار است، میزان احساس تعلق ساکنان به محله خود 83.18 درصد بوده است، که نشان از وابستگی افراد به محله خودشان است.انتظارات ساکنین در طرح بهسازی ونوسازی محله فخرآباد با بیشترین درصد 64.72% افزایش ضریب امنیت منازل مسکونی، بهبود وضعیت معابر 30.47% دسترسی به خدمات محله ای 4.81% بوده است. که بیشترین درصد انتظارات ساکنین از بهسازی، مربوط به ضریب امنیت منازل مسکونی در محله است.

کلیدواژه ها:

بهسازی ونوسازی ، ابعاد اجتماعی ، محله فخرآباد.