سنتز خودکار مدار بازگشت پذیر با روش افزایشی حریصانه با در نظر گرفتن حالت های بی اهمیت

مدارهای بازگشت پذیر نقش مهمی را در پیاده سازی سیستم های جدید با تکنولوژی های نوین اجرا می کنند. یکی از مسایلی که امروزه مطرح است، نحوه سنتز یک مدار بازگشت پذیر با استفاده از گیت های بازگشت پذیر است. به دلیل اینکه پیاده سازی مدارهای بازگشت پذیر، هزینه سخت افزاری بالایی دارد، تلاش زیادی برای یافتن مداری با کمترین هزینه صورت گرفته است. معیارهای مورد استفاده برای ارزیابی کارایی مدارهای بازگشت پذیر، هزینه کوانتومی مدار، تعداد ورودی های ثابت و خروجی های زاید، تعداد گیت ها و ... است. این مقاله الگوریتمی را ارایه کرده است که توسط یک روش اکتشافی تلاش می کند مدارهای بازگشت پذیر را با هزینه کمتری نسبت به روش های قطعی بیابد. مزیت این روش نسبت به کارهای پیشین، عدم نیاز به پاسخ اولیه درست و اصلاح آن در ادامه الگوریتم است. همچنین الگوریتم ارایه شده با در نظر گرفتن حالت های بی اهمیت، سعی می کند تا حد ممکن مدار ساده تری را تولید نماید . همچنین الگوریتم حاضر وابسته به نوع گیت های مورد استفاه نیست و هر کتابخانه ای شامل گیت های بازگشت پذیر دلخواه را می توان در این روش مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

منطق برگشت پذیر ، گیت برگشت پذیر ، حالت های بی اهمیت ، خروجی زاید ، هزینه کوانتومی ، محاسبات برگشت پذیر ، راهبرد حریصانه.