بررسی و تحلیل مولفه های هویت بخش شهری (نمونه موردی:شهربابک)

در ده ههای اخیر با پیشرفت صنعت و تکنولوژی، رشد و توسعه شهرها نیز روندی شتابان به خود گرفته است. شهرسازی و معماری امروز، فارغ از اقلیم، فرهنگ و موقعیت جغرافیایی به صورت یکنواخت و مشابه، در نقاط مختلف، در حال شکل گیری است. ایجاد محیطهای مصنوع و به دور از معنا، کاهش تعاملات اجتماعی، از میان رفتن حس تعلق شهروندی و بیتفاوتی شهروندان نسبت به محیط زندگی شان، از جمله پیامدهای کم توجهی به ابعاد هویتی شهرها میباشد.در این راستا این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل مولفه های هویت بخش شهربابک انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی میباشد. داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه، به کمک نرم افزارSPSSو با استفاده از روشهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر این اساس نتایج زیر حاصل گردید. میزان علاقه ساکنین به شهربابک با استفاده از مقیاس لیکرت مورد سنجش قرار گرفت و در مجموع 45.8 درصد از پاسخ دهندگان میزان علاقه خود به شهربابک را زیاد اعلام کرده اند که این میزان بسیار بالاتر از حد انتظار بود. در سنجش رابطه میان مدت زمان سکونت و تعلق مکانی ساکنین سطح معناداری sig در آزمون تاوکندال بی برابر با 0.00 میباشد، بنابراین وجود رابطه میان دو متغیر تایید میگردد. از طرف دیگر ضریب همبستگی در آزمون تاو کندال بی برابر با 0.191، به دست آمد. بدین معنی که بر اساس این آزمون رابطه بین دو متغیر به صورت مثبت وجود دارد و تقریبا 19 درصد تغییرات متغیر وابسته (تعلق مکانی افراد) تحت تاثیر متغیر مستقل (مدت زمان سکونت) قرار دارد.نتایج پژوهش در سنجش اهمیت عناصر هویت بخش از دید ساکنین حاکی از آن است که روستای میمند، معادن مس و فیروزه به عنوان مولفه هویتی برجسته شهربابک از نظر پاسخ دهندگان میباشند.به منظور بررسی رابطه تحصیلات افراد در انتخاب عناصر هویتی با توجه به ترتیبیبودن متغیرها از آزمونهای تاوکندال بی، گاما و دی سامرز برای سنجش رابطه استفاده گردید. از آن جا که در هر سه آزمون، سطح معناداری sig به صورت برابر و برای تمامی مولفه های موردآزمایش بالاتر از 0.05 درصد است؛ فرض صفر تایید میگردد و رابطهای میان تحصیلات افراد و انتخاب عناصر هویت بخش وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

شهربابک ، هویت شهری ، تعلق مکانی ، نظریات هویت مکانی ، مولفه های هویت شهری