مطالعه اثرات پرورش ماهیان خاویاری بر پراکنش، تراکم و توده زنده بزرگ بی مهرگان در خلیج گرگان

امروزه اثرات زیست محیطی ناشی از پرورش ماهی بر کیفت آب و جوامع کفزی امری بدیهی بر آلودگی آب است. بهمین منظور، مطالعه ای جهت بررسی پراکنش، فراوانی و توده زنده بزرگ بی مهرگان خلیج گرگان در محدوده حصارهای پرورشی ماهیان خاویاری صورت گرفت. این تحقیق به صورت فصلی از مرداد 1394 الی تیر ماه 1395 انجام شد. 5 ایستگاه با 3 تکرار به ترتیب شامل مرکز حصار، 5، 25، 50 و 100 متری از حصار در نظر گرفته شد. نمونه برداری از بستر توسط نمونه بردار ون وین گرب با سطح 05/0 مترمربع (25*20 سانتی متر) صورت گرفت. تراکم، درصد فراوانی و میزان زی توده هر گروه تعیین گردید. در مجموع 11 جنس و 10 خانواده از 3 شاخه بزرگ جانوری شامل نرم تنان (Mollusks)، بندپایان (Arthropods)، کرم ها (Annelids) مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده بیش ترین درصد فراوانی نمونه ها در طول سال متعلق به خانواده پیرگولیده و(Pyrgulidae (Hydrobiidae و کوکلیپویده (Cochliopidae) از شکم پایان (Gastropods) به ترتیب 83/33 % و 05/26% کمترین آن متعلق به خانواده گاماریده (Gammaridae) از سخت پوستان (Crustacean) با 05/0 % بودند.

کلیدواژه ها:

پراکنش ، زی توده ، ماهیان خاویاری ، خلیج گرگان