اثر پروبیوتیک های بومی دی پرو® و لاکتوفید® بر عملکرد رشد، برخی از شاخص های شیمیایی آب، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و بازماندگی ماهی کپور معمولی

هدف از این پژوهش، بررسی اثر پروبیوتیک های بومی دی پرو ®و لاکتوفید® بر عملکرد رشد، برخی از شاخص های شیمیایی آب و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و بازماندگی ماهی کپور بود. 36000 قطعه ماهی با وزن اولیه 500 گرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار و 3000 قطعه ماهی در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، 1 کیلوگرم پروبیوتیک دی پرو در هکتار، 1 کیلوگرم پروبیوتیک لاکتوفید در هکتار و ترکیب 5/0 کیلوگرم پروبیوتیک دی پرو در هکتار و 5/0 کیلوگرم 500 گرم پروبیوتیک لاکتوفید در هکتار بود. طبق نتایج، گروه ترکیب پروبیوتیک میانگین وزن، طول کل و طول استاندارد بهتری نسبت به سایر گروه های آزمایشی دارا بود (05/0P<). درصد بازماندگی تیمار ترکیب پروبیوتیک در مقایسه با سایر گروه های آزمایشی افزایش یافت (05/0P<). افزودن ترکیب پروبیوتیک تعداد باکتری های اشریشیاکلی را در روده کاهش و تعداد لاکتو باسیلوس های را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد (05/0P<). به طورکلی استفاده از ترکیب پروبیوتیک در هکتار سبب بهبود عملکرد، کاهش غلظت آمونیاک، نیتریت و سولفید هیدروژن آب، افزایش درصد بازماندگی و افزایش تعداد لاکتوباسیلوس های روده در مقایسه با تیمار شاهد شد.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، جمعیت میکروبی ، بازماندگی ، ماهی کپور معمولی