باغ بی برگی نقد و بررسی شعر باغ من از اخوان ثالث

  در این مقاله یکی از اشعار مهدی اخوان ثالث(1307-1369 ه.ش) به نام باغ من شرح و تفسیر شده است.این شعر از نظر تازگی تصاویر،ترکیبات نو،پیوند استوار فرم و محتوا و انسجام در محور عمودی،از شیواترین سروده های اخوان و بلکه از بهترین یادگارهای شعر معاصر ایران است. در این شعر،پاییز موضوع شعر است هم الگوی انتخاب قافیه،شبیه آنچه در زمستان -سروده دیگر اخوان-نیز دیده می شود.از منظری دیگر این شعر سرشار از تشبیهات،استعارات و ترکیبات تازه است که شاعر آنها را با واژگان کهن و خارج از نرم(روال)زبان انروزی درهم آمیخته است،و این آمیزش نو و کهنه،از ویژگی های سبک شخصی او به شمار می رود. نگارنده در تحلیل شعر باغ من به جنبه نمادین شعر اخوان هم توجه داشته و کوشیده است لایه های چندگانه معنایی یا مفاهیم متعددی را که در این شعر نهفته است،آشکار سازد.    

کلیدواژه ها:

قافیه(کناری ، میانی) ، تشخیص ، تشبیه ، پارادوکس ، باستانگرایی ، نماد