پیشگیری از خشونت علیه ناتوانان با نگاهی به آسیب های اجتماعی ناشی از ایدز؛ حساس سازی حقوق کیفری

افراد مبتلا به ایدز در گستره مطالعات مربوط به حوزه حقوق شهروندی طیفی را تشکیل می دهند که به دلیل انگ هایناروای اجتماعی که تحت عنوان افراد آلوده یا غیر اخلاقی بر آنان الصاق شده است از منزلتی که شایسته هر شهروند درجهیک می باشد محروم مانده اند.بررسی خاستگاه افول حقوق شهروندی از منظر باورهای سنتی و ذهنیت های منفی نسبت بهافراد مبتلا به ایدز که در اذهان سایر شهروندان رسوخ کرده و تلفیق آن با عواملی که منجربه حاشیه نشینی و نقش انفعالیآنان در جامعه گردیده می تواند بستر ساز اتخاذ نگرشی جامع به مسیله ضرورت تدارک تدابیر پیشگیرانه درجهت حمایت ازاین طیف باشد.این مقاله تلاش می کند تا ضمن تبیین جلوه های حقوق شهروندی بر مبنای آموزه های حقوق بشری از جملهحق بر منع تبعیض،حق برخورداری از شغل ، حق دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی و حق آزادی عبور و مرور و حقبرخورداری از حریم خصوصی با تامل بر رهیافت های نوین در حوزه حقوق شهروندی سازوکارهای پیشگیرانه وحمایتی برایافراد مبتلا به ایدز را مورد بازاندیشی قرار دهد . در این نوشتار تلاش می شود تا چالش هایی که افراد مبتلا به ایدز دردسترسی و بهره مندی از حقوق شهروندی هم پایه با سایر شهروندان با آن مواجه اند و ناگزیر بازتاب آن را می توان در بهمحاق رفتن جایگاه آنان درجامعه شاهد بود در پرتو رهنمودهای بین المللی و ظرفیت های موجود در قوانین ملی مورد بررسیقرار گیرد.بی تردید عدم حساس سازی رهیافتهای پیشگیرانه در قبال وضعیت افراد مبتلا به ایدز سرنوشتی محتوم را برایآنان که همانا روبرو شدن با رفتارهای تبعیض آمیز در تمتع از مصادیق حقوق شهروندی است رقم خواهد زد.

کلیدواژه ها:

پیشگیری از بزه دیدگی مضاعف ، پیشگیری از تبعیض ، پیشگیری از خشونت پزشکی ، پیشگیری ازخشونت خانوادگی