چالش های پرستاران زن در بلایا: یک مطالعه کیفی
محل انتشار: هشتمین کنگره بین المللی سلامت در حوادث و بلایا
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 462
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICHED08_308
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: درک تجارب پرستاران، در شناسایی مشکلات موجود در زمینه ارایه خدمات در بلایا موثر بوده و به دنبال آن، برنامه ریزی های بهتر و آمادگی بیشتر، می تواند منجر به کاهش مشکلات این گروه بزرگ ارایه دهنده خدمات سلامتی شود. هدف از این مطالعه بررسی تجارب پرستاران زن در ارایه خدمات در بلایا بود.روش کار: مطالعه حاضر مطالعه ای کیفی با رویکرد آنالیز محتوا می باشد. مشارکت کنندگان 15 پرستار دارای تجربه ارایه خدمت در زمان بلایا بودند. نمونه گیری هدفمند بوده و تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند انجام شد و سپس داده ها از طریق آنالیز محتوای آشکار مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس تجارب و درک پرستاران، سه طبقه اصلی از آنالیز داده ها به دست آمد که عبارتاند از: ضرورت توجه به نیازهای خاص پرستاران زن ، مکان حضور پرستاران زن در زمان بلایا و اهمیت حضور زنان پرستار در تیم ارایه خدمت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که زنان پرستار در هنگام ارایه خدمت در زمان بلایا تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرند. در این مطالعه، سه درون مایه اصلی آشکار شد که شامل مهم ترین مشکلات و دغدغه های پرستاران زن در زمان بلایا می باشد. اغلب در زمان بلایا، از پرستاران انتظار می رود در محیط های شلوغ و پر از هرج ومرج و به همریخته به ارایه خدمت به آسیب دیدگان حادثه بپردازند و در نتیجه مشکلات و چالش ها در چنین موقعیت هایی افزایش خواهد یافت. نتایج این مطالعه نشان داد پرستارانی که آمادگیبهتر و درک بهتری از شرایط متفاوت از شرایط استاندارد داشتند و خود را برای ارایه خدمات در محیط بلایا آماده تر می دانستند، احتمال آنکه به ارایه خدمات مطلوب تر و منطبق با شرایط دشوار در زمان بلایا بپردازند بیشتر بود. همچنین بر اساس یافته های این مطالعه و مشخص شدن مشکلات زیادی که پرستاران زن با آن روبرو هستند، به نظر می رسد تدارک نیازهای خاص پرستاران زن که بخش عمده ای از جمعیت پرستاران در ایران را تشکیل می دهند امری ضروری باشد تا بدین وسیله بتوانیم کار آیی این گروه را به حداکثر و آسیب های روانی و احساسی را به حداقل رسانیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده نگار پوروخشوری
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
کیان نوروزی
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
حمیدرضا خانکه
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ساختمان شماره ۴، گروه پرستاری
فضل اله احمدی
گروه پرستاری- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران