بررسی و تحلیل منظومه کوش نامه ایرانشان بن ابی الخیرو مقایسه آن با شاهنامه فردوسی با رویکرد اسطوره شناختی

بررسی تاثیر و نفوذ عناصر اساطیری شاهنامه فردوسی، به عنوان پربارترین جلوه گاه ادبی اسطوره های ایران، در آثار حماسی پس از شاهنامه در طول ادوار متفاوت از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این پژوهش، بر مبنای چنین زمینهای، منظومه حماسی کوشنامه را بر مبنای رویکرد اسطورهشناسی تحلیلی مورد بررسی قرار داده ایم. در این راستا، نمادهای اساطیری کوش نامه را بر مبنای شکل و ساختارهای بیرونی تشکیل دهنده آنها به 6 دسته طبقه بندی کرده ایم:.1شخصیتهای نمادین انسانی؛ .2نمادینگی عناصر طبیعت، گیاهان و جانوران؛ .3ویژگیهای نمادین مکانها و زمان ها؛ .4موجودات فراطبیعی نمادین؛ .5ابزارهای نمادین؛ .6نمودگاری آیین ها و باورهای اساطیری.در شاخص های فوق، شالوده محوری ژرفساخت اساطیری کوشنامه، ستیز انسان و سرنوشت و نبرد نیکی و بدی است وشخصیتهای انسانی نمادین بیشترین کارکردهای اساطیری را در کوشنامه برعهده دارند، اما نمادهای اساطیری مرتبط با طبیعت، گیاهان و حیوانات، در قیاس با شاهنامه چندان پررنگ و تاثیرگذار نیست. در این جستار، نقش و کارکردهای متفاوت هر یک از انواع نمادهای اساطیری و تعامل و تقابل آنها با یکدیگر در موقعیتهای داستانی و فضای حماسی کوشنامه، که آن را از یک سایه روشن مرموز اساطیری برخوردار کرده و قابلیت تاویل پذیری بخشیده، بازنموده و آنها را با نقش و کارکردهای نمادهای اساطیری مشترک با شاهنامه مقایسه می کنیم.

کلیدواژه ها:

اسطوره ، شاهنامه ، کوشنامه ، نماد ، اسطوره شناسی تحلیلی ، بررسی تطبیقی.