تعامل هنرهای کاربردی و تجسمی (چشم انداز میان رشته ای)

این مقاله به بررسی تعامل میان هنرهای کاربردی و هنرهای تجسمی از منظر مطالعات میانرشتهای می پردازد. هنرهای کاربردی و تجسمی به عنوان دو حوزه مهم از هنر به طور مستقیم در زندگی انسان ها تاثیر می گذارند. مطالعات میانرشتهای بین این دو حوزه می تواند به تولید آثار نوآورانه منجر شود که هم از لحاظ زیبایی شناختی و هم از لحاظ کاربردی ارزشمند باشند. این مقاله به بررسی تاریخچه، ویژگی ها و تعامل این دو حوزه می پردازد و اهمیت استفاده از فناوری های جدید در این تعامل را مورد بررسی قرار می دهد. و از آن جایی که این موضوع بسیار حائز اهمیت بوده هم برای هنرمندان و هم دانشجویان و علاقمندان این عرصه و تعامل هرچه بهتر و جدایی ناپذیری این دو از یکدیگر قابل تحقیق و پژوهش می باشد تا بهره برداری نوین و آثار خلاقانه تر و اصیل تری را خلق کنیم. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق مطالعه کتابخانه ای و تحلیل آثار هنری جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد که پیوند میان هنرهای کاربردی و تجسمی منجر به خلق آثاری می شود که همزمان دارای ارزش زیبایی شناختی و کارکردی هستند. چارچوب نظری این تحقیق بر اساس نظریات زیبایی شناسی جان دیویی و اصول معاصر تدوین شده است.

کلیدواژه ها:

هنرهای کاربردی ، هنرهای تجسمی ، تعامل هنرها ، مطالعات میان رشته ای ، فناوری