مقایسه و بررسی مفهوم عشق، زن و معشوقه در لسان شاعران معاصر ایران و عرب

در این مقاله سعی می شود تا با روش بررسی تطبیقی و مقایسه ای، موضوع زن ، عشق و معشوقه در لسانشاعران معاصر ایران و عرب به تصویر کشیده شود و در دید معرض دید افکار عمومی با سلایق مختلف قرارگیرد . تصویری که از جایگاه زن در شعر شاعران معاصر ارایه شده است بیشتر بیانگر ادامه همان تصاویرتکراری و تقلیدی شاعران شعر کهن بوده که زن را در قالب یک معشوقه زمینی و در کلیشه های جنسیتی و درهمان قالب های سنتی ستوده است . در این میان شاعران معاصر ایران و عرب همچون نزار قبانی و احمدشاملو تنها به بعد جسمانی زن توجه نکرده و در کنار جسم زیبای زن، روح بلند و والای زن را تحسین کردهو تمام تلاش خود را در راستای اعتلای شخصیت زن به کار برده است . نزار قبانی در شعر خود زن راموجودی برتر و مقدس می داند . از دیگاه نزار قبانی زن جزء لاینفک جدا نشدنی شعر می باشد که موسیقیشعر را در پژواک زن جستجو می کند . نزار قبانی در میان شاعران عرب به شاعر عشق و زن شهرت یافته است.زن گاهی به عنوان زن و گاهی به عنوان معشوق آسمانی و گاهی در هیبت موجودی کاملا زیبا و شایسته یدوستی و دوست دارندگی در شعر نزار بروز و ظهور می یابد. زن در شعر شاعران معاصر ایرانی همچون احمدشاملو دارای روح بزرگ و مقدسی ست که زن را بر سایر افراد برتری می دهد و می کوشد که زن را در اجتماعدر اوج و در جایگاه حقیقی خود نشان بدهد . نگاهی که اکثر شاعران به مقوله عشق و زن دارند همان سنتیست و ادعاهای آنان بیشتر از عمل در احساس شاعرانه بروز یافته و با تکیه بر مسند مردانه و از جایگاه مرد وغرور مردانه با حس برتر بینی نگاه فرومایه ای به زن و عشق او داشته و این عشق لاینفک را به زن در راستایمنافع خود از دید یک زن بروز داده اند . صدقینی یا سیدتی ... انا و کل الرجال کاذبون (نزار قبانی)

کلیدواژه ها:

زن ، عشق ، اجتماع ، شعرمعاصر