ارتباط بین کیفیت حسابرسی و تجدید ارایه صورتهای مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرکت های هنگام اصلاح اشتباهات دوره های گذشته یا تغییر رویه های حسابداری باید صورت های مالی مقایسه ای را تجدید ارایه کنند. تجدید ارایه صورت های مالی بر مربوط بودن و توان اتکای اطلاعات صورت های مالی اثر منفی دارد و می تواند تبعات منفی متعددی برای سرمایه گذاران و سایر ذینفعان به همراه داشته باشد. اهمیت تجدید ارایه صورت های مالی، تلاشی برای شناخت بیشتر عوامل تعیین کننده آن را توجیه می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کیفیت حسابرسی بر تجدید ارایه صورت های مالی است. نمونه پژوهش متشکل از 89 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1387 تا 1393 است. در این پژوهش اندازه موسسه حسابرسی و دوره تصدی حسابرس به عنوان شاخص های کیفیت حسابرسی در نظر گرفته شده است. از آنجا که اکثر شرکت های ایرانی اقدام به تجدید ارایه صورت های مالی خود می کنند، در این پژوهش به منظور در نظر گرفتن اهمیت تجدید ارایه، علاوه بر بررسی تاثیر کیفیت حسابرسی بر وقوع تجدید ارایه صورت های مالی، تاثیر کیفیت حسابرسی بر شدت تجدید ارایه صورت های مالی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. شدت تجدید ارایه نیز به وسیله میزان تجدید ارایه سود خالص عملیاتی شده است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش دو فرضیه تدوین و برای آزمون آنها، روش های آماری رگرسیون لجستیک و رگرسیون خطی چند متغیره به کار رفته است.نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که کیفیت حسابرسی به طور معناداری منجر به کاهش وقوع تجدید ارایه صورت های مالی میگردد. علاوه بر این یافته ها نشان داد کیفیت حسابرسی تاثیر معناداری بر شدت تجدید ارایه صورت های مالی ندارد. بنابراین درباره تاثیر کیفیت حسابرسی بر تجدید ارایه صورت های مالی نمیتوان به نتیجه قطعی دست یافت. بر اساس بررسی بیشتر هر چه اندازه شرکت بزرگتر باشد، شدت تجدید ارایه کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، تجدید ارایه صورتهای مالی ، شدت تجدید ارایه ، دوره تصدی حسابرسی و اندازه موسسه حسابرسی.