بررسی اثرات تزریق داخل زجاجیه بواسیزوماب بر حدت بینایی در مبتلایان به انسدادهای وریدی شبکیه

مقدمه انسداد های وریدی شبکیه باعث از دست دادن ناگهانی بینایی وادم ماکولا می شوند. نوید نتایج بهبود بینایی با تزریقBevacizumab داخل زجاجیه در سالهای اخیر دلیل این مطالعه است. هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر بواسیزوماب در بینایی مبتلایان به انسداد های وریدی شبکیه می باشد. روش کار این مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد، در کلینیک چشم پزشکی ولی عصر بیرجند در سال 1392-1393 انجام شده است. کلیه مبتلایان به انسداد وریدی شبکیه وارد مطالعه شدند. پس از معاینه کامل چشم لگاریتم بینایی بیماران قبل از عمل با لگاریتم بینایی بعد از تزریق بواسیزوماب و با دوز 25/1 میلی گرم در 1و3و6 ماه بعد از تزریق مقایسه شدند. ضمنا هر گونه عارضه توسط پزشک معالج ثبت گردید و آزمون های ویلکاکسون و کروس کالوالیس و ضریب همبستگی فریدمن در سطح 05/0α≤ استفاده شد. نتایج میانگین سن 39 بیمار مورد مطالعه 9/10±7/60 سال بود. همچنین میانگین مدت ابتلا به بیماری 72/2±29/2 ماه تعیین گردید.. همچنین اختلاف معناداری در میانگین حدت بینایی در زمان های مختلف مورد بررسی مشاهده گردید (001/0p<) . به طوری که میانگین حدت بینایی قبل از تزریق81/0±58/1، یک ماه پس از تزریق 77/0±93/0، سه ماه پس از تزریق 97/0±16/1 و شش ماه پس از تزریق 1±27/1 بود. نتیجه گیری بواسیزوماب نقش به سزایی در بهبود بینایی بیماران مبتلا به انسداد وریدی شبکیه داشت. عوارض ناخواسته چشمی بواسیزوماب به مراتب کمتر از روش های مشابه می باشد اگر چه تعداد اندکی به دارو جواب ندادند و دچار گلوکوم نیووازکولار شدند.

کلیدواژه ها:

تزریق داخل زجاجیه ، حدت بینایی ، انسداد وریدی شبکیه