مدلسازی احتمال حضور گونه بومی و کم نهاده انجیر در فضای سبز شهرهای خراسان بزرگ

امروز یکی از مشکلات توسعه فضای سبز، بحران کم آبی است و باید سیاست های توسعه فضای سبز در راستای استفاده از فضای سبز کم نهاده که متناسب با اقلیم منطقه باشد تعیین گردد تا نیز به آبیاری را به حداقل ممکن برساند. بر اساس تنوع بالای پوشش گیاهی بومی در کشور ایران گونه های کم نهاده بسیاری وجود دارند که می توانند با توجه به اقلیم منطقه بدون نیاز به نهاده خاص کاشت شوند. از این جمله می توان گونه انجیر (Ficus carica) را نام برد. براین اساس در مطالعه حاضر از نرم افزار Mod Eco برای مدلسازی احتمال حضور گونه کم نهاد انجیر در استان خراسان بزرگ استفاده شد. برای این مدلسازی از نقشه های اقلیمی برای شبیه سازی آشیان اکولوژیک گونه مورد مطالعه استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که گونه انجیر متناسب با اقلیمی محلی استان خراسان می تواند در بعضی از شهرهای این منطقه کاشت شود و نیازی به آبیاری و صرف منابع نداشته باشد. نتایج حاضر همچنین نشان داد که 30 درصد استان خراسان برای کاشت این گونه مناسب است که شامل شهرستان های اسفراین، بجنورد، فاروج، شیروان، و آشخانه در استان خراسان شمالی و نیشابور، چناران، درگز، قوچان، تربت جام، مشهد، سرخس وکلات در استان خراسان رضوی می باشد

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، زیستگاه ، مدلسازی ، Mod Eco