زیبایی شناسی اسلامی بر محور توحید و همه سویی و بی سویی ذات اقدس الهی قرار دارد. مطابق با آیات و روایات اسلامی هر پدیده ای بر روان بیننده اش تاثیرگذار است، از این رو هرچه پدیده ها حاوی ارزش و معانی و مفاهیم الهی باشند اصالتا
زیبایی الهی در آن ها متبلور شده و مایه رشد و سعادت بیننده، و هرچه از میزان این ارزش ها و معانی و مفاهیم کاسته شود به همان میزان نیز فاقد
زیبایی و مایه سقوط خواهند بود. اصالت پدیده ها و نمادهای
شهر اسلامی به ذات اقدس الهی منتهی می شود، توجه به اصالت مبدا و منشا ایده ها در خلق پدیده ها و نمادها توسط معماران کمتر به چشم می خورد و بیش تر پدیده ها و نمادها مبتنی بر امیال و هواهای نفسانی شکل می گیرند که فاقد
زیبایی های ذاتی هستند، بنابراین آشنایی با
زیبایی شناسی اسلامی و بررسی تاثیر نمادهای
شهر اسلامی در
زیبایی شناسی، دارای اهمیت می باشد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر نگریستن به نمادهای
شهر اسلامی و ادراک
زیبایی حاصل از آن می باشد. روش تحقیق در مقاله حاضر به شیوه توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع اسنادی می باشد. از اهم منابع مورد استفاده جهت نیل به هدف مقاله می توان به فایل های صوتی دروس خارج فقه شهرسازی آیت ا... محسن اراکی، آثار شهید مرتضی مطهری، آثار علامه محمدتقی جعفری و... اشاره نمود. ساختار مقاله به گونه ای است که پس از آشنایی با تعاریف
زیبایی و انواع آن، درک و مفهوم
زیبایی شناسی، به شرح ویژگی و نمادهای
شهر اسلامی و اثرات
نگاه به نمادها پرداخته شده است. نتایج این مقاله حاکی از آن است که
زیبایی اسلامی،
زیبایی ای الهی است؛ و
شهر اسلامی که تجلی گاه توحید می باشد باید همواره یاد خدا را در ساختار خود تداعی کند و نمادهای آن منعکس کننده
زیبایی الهی باشد، بنابراین معماران اسلامی باید به صورتی هنرمندانه مفاهیم معنوی و صفات الهی را در آثار خود منعکس کنند تا زیبا جلوه نمایند.