تحلیل ظرفیت شهر اقلید در توسعه ناحیه ای

شهرهای کوچک در تعامل با کوچک ترین عنصر سکونتگاهی یعنی روستانها و شهرهی میانی در تعامل با بزرگ ترین شهر در سطوح ملی و منطقه ای نقش مهمی را در توسعه و توازن های منطقه ای نظیر تثبیت جمعیت، فعالیت ها و سرمایه در فضای ملی کشور ایفا می کند. هدف این مقاله بررسی نقش و ظرفیت شهر اقلید در توسعه ناحیه ای می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. داده های مورد نیاز از روش کتابخانه ای و بخشی نیز از روش میدانی و ابزار پرسشنامه گردآوری شده است. برای سنجش ظرفیت شهر اقلید، ابعادی 5گانه تعریف شد و این ابعاد با 42 گویه در قالب طیف لیکرت عملیاتی گردید. پرسشنامه حاصل توسط کارشناسان و مسیولین محلی تکمیل شد. داده های حاصل نیز از طریق روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ...) تحلیل شد. نتایج سنجش و ارزیابی ظرفیت توسعه ناحیه ای شهر اقلید نشان داد که بهترین وضعیت مربوط به ظرفیت خدماتی با میانگین 83/2 می باشد و بدترین وضعیت به ترتیب مربوط به شاخص های ظرفیت اقتصادی و کیفیت زندگی می باشد. نتیجه اینکه ظرفیت شهر کوچک اقلید برای ایفای نقش توسعه ناحیه ای ضعیف و در حد پایین می باشد و لذا نیازمند توجه و برنامه ریزی راهبردی است.

کلیدواژه ها:

شهرهای کوچک ، توسعه ی ناحیه ای ، ظرفیت توسعه ، شهر اقلید