کاهش حجم ترافیک شهری و ایجاد توسعه پایدار با تاکید بر پیاده مداری

افزایش جمعیت در کلان شهرها مشکلات مختلفی را ایجاد می کند. ترافیک یکی از معضلات برجسته کلان شهرهاست که سنگین شدن، آن موجب ایجاد خسارتهای متعدد زیست محیطی، هدر رفت سوخت، به خطر افتادن سلامتی شهروندان می شود، و در مجموع موجب به خطر افتادن توسعه پایدار شهری می گردد، که همواره مهندسین ترافیک را بر آن داشته تا راه حل هایی در جهت افزایش کیفیت آن پیشنهاد کنند. از این رو پیشنهادهای مختلفی از قبیل استفاده از حمل و نقل عمومی، استفاده طرح های ترافیکی مختلف، استفاده از دوچرخه و... شده است که در برخی شهرها ناکارآمد می باشد. لذا در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کاربردی برآنیم تا به بررسی استفاده از پیاده محوری در جابجایی شهروندان، بویژه در مراکز شهرها و در مناطق تجاری، بعنوان راه حل مناسب تری بپردازیم و کاهش حجم خودرو در سطح کلان شهرها موجب ایجاد توسعه پایدار شهری شود. در این مقاله دریافتیم که شاخص های مشخصی جهت امکان سنجی بکارگیری پیاده مداری وجود دارد و محیط هایی با مشخصات ویژه ای امکان ایجاد محیطی برای پیاده مداری را دارند. مشخص گردید که پیاده مداری از طرفی موجب ارتباط مناسب تر افراد جامعه با یکدیگر، ایجاد محیط مناسب تر جهت جابجایی شهروندان و از طرفی موجب کاهش حجم خودرو در کلان شهرها می گردد که در نتیجه این کاهش موجب ایجاد توسعه پایدار شهری می شود.

کلیدواژه ها:

ترافیک ، شهر ، توسعه پایدار ، پیاده مداری