بررسی میزان پذیرش نظام سلامت مبتنی بر فناوری اطلاعات در ایران براساس مدل TAM و ارائه راهکاری به منظور تسهیل پذیرش آن

توجه فزاینده سازمان ها و دولتها به فناوری اطلاعات، ناشی از اهمیت و میزان تاثیر قابل انتظاری است که هم بر محیط عمومی ( به طور عام) و هم بر فعالیتهای مختلف سازمانهای مرتبط با سلامت ( بطور خاص) می گذارد. در کشورهای پیشرفته و تازه صنعتی شده جهان، استفاده از فناوری اطلاعات در نظام سلامت به لحاظ مزایای آن روز به روز گسترش می یابد اما کشورهای درحال توسعه را با مشکلات مختلفی مواجه می سازد نظام سلامت مبتنی بر فناوری اطلاعات که از این پس آن را نظام سلامت الکترونیک می نامیم تغییراتی بنیادین در فرایندهای مرتبط با سلامت ، قوانی و مقررات درون سازمانی و مدیریت کلان پدید آورده است این مقاله پس از معرفی نظام سلامت الکترونیک و مرور گذرای هریکاز حوزه های آن ضمن بررسی چالشهای برپایی نظام سلامت الکترونیک در کشور ایران براساس مدل TAM(Technology Acceptance Model) راهکاری را به منظور تسهیل استقرار ان در کشورمان با توجه به ساختار فرهنگی، فنی و سازمانی ارائه میدهد و در پایان نکات قابل توجه و مهمی د رتصمیم گیری بکارگیری فناوری اطلاعات در سازمان های مرتبط با نظام سلامت را در ایران بیان می کند. دراین مقاله با توجه به نتایج به دست آمده در تحقیق تلاش می کنیم توجه تصمیم گیران و مدیران را به اهمیت سرمایه گذاری منسجم و یکپارچه در فناوری اطلاعا در حوزه سلامت جلب نماییم.

کلیدواژه ها:

سلامت الکترونیک ، فناوری اطلاعات ، مدل TAM