ریشه شناسی فلسفه و اندیشه معماری پست مدرن

نقطه ی عطف تاریخ معماری معاصر غرب، بین سالهای 1960 و 2000 میلادی به خاطر نقطه تلاقی فلسفه و معماری میباشد. نظام مند بودن مباحث نظری معماری و اتکاء آن به نظریات مطرح شده ی فلسفی و تبیین آن، یکی از مهمترین اصول طراحی در این دوره میباشد. در انگاره های پست مدرن پس از سالهای 1965؛ بیش از آن که قیاسها در طبیعت جستجو شوند، در فرهنگ انسان و فن آوری ها دنبال شدند. از سال 1980 با همه گیر شدن رایانه امکان خلق فرمهای پیچیده، سیال، منحنی و بیومورفیک بیشتر شد و دانشمندان علوم رایانه ای به نوشتن الگوریتم های ژن شناختی که به سان دگردیسی های طبیعی عمل میکنند، اقدام کرده اند. این برنامه های گوناگون نرم افزاری جهت شبیه سازی رفتار ساختارها و مکانیزم ها، به مهندسان اجازه ی معرفی روشهای دگردیسی و تغییر تکاملی تدریجی را داده است. هدف از این پژوهش، شناخت و ریشه شناسی اندیشه ها، ایده ها و کانسپتهای دوره پست مدرن است که میتواند ما را به ساختار تشکیل دهنده ی زنجیره ای نزدیک کند که میتواند پایه ای مهم برای طرح معماری شود. ساختار این مقاله بر اساس رویکرد تحلیلی- توصیفی با روش مطالعات کتابخانه ای از نوع کاربردی میباشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که پرسش از چگونگی آفرینش اثر معماری، ما را به ورطه ی گسترده ای از معانی، مفاهیم و راهبردهایی میکشاند که دستیابی به پاسخی مناسب را نیازمند نگاهی ژرف به بنیان های آنها برمیشمارد. این نوع نگاه ها میتواند ترسیم گر سویه های مختلفی باشند که با بهره گیری از آنها، دانشجوی معماری به سرمشق های فرم و فضا در فرآیند طراحی در روند تاریخی دوره پست مدرن واقف میگردد.

کلیدواژه ها:

معماری پست مدرن ، فلسفه و اندیشه های هنری پست مدرن ، گرایش های پست مدرن.