مدیریت معماری منظر شهری در راستای توسعه پایدار در بافت های فرسوده (نمونه موردی محله کلپا همدان)

گسترش شهر و شهرنشینی و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در ایران ازیک طرف و رشد شهرها، تمرکز و تجمع جمعیت از طرف دیگر افزایش بارگذاری های محیطی و اقتصادی بر بستر شهرها را موجب شده است. متاسفانه به دلیل رشد لجام گسیخته شهرنشینی در ایران هیچ کدام از فضاهای شهری نتوانسته مسایل و مشکلات موجود در فضای خود را حل نماید ازاین رو در زمان بحران تدابیر لازم اتخاذ نشده و شهر سیر قهقرایی خود را به سرعت طی خواهد کرد. یکی از این مشکلات بافت های فرسوده شهری می باشد که در زمان بحران ها به ویژه بحران های طبیعی توانایی تطبیق با دگرگونی ناگهانی سیستم را نداشته و علاوه بر مشکلات در خود بافت کل سیستم شهری را مختل می نماید. شهر همدان نیز از این قاعده مستثنا نیست.. بازآفرینی شهری به عنوان برنامه ای جامع درصدد احیای مجدد بافت های نابسامان و از رونق افتاده شهرها و به دنبال مشارکت دادن شهروندان و ایجاد شرایطی مطلوب در محلات سنتی هست محرکه ای توسعه یکی از رویکردهای نوین بازآفرینی شهری خواستار جذب مشارکت حداکثری جامعه محلی در برنامه ریزی طراحی و اجرای پروژه ها شهری می باشد و می تواند ابزاری مناسب در راستای بازآفرینی محلات تلقی گردد .در پژوهش حاضر سعی شده است با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی با بررسی منابع و اسناد پیرامون بافت های فرسوده به تحلیل اطلاعات دست یافته در محله کلپای شهر همدان بپردازیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت معماری ، منظر شهری ، بافت های فرسوده ، توسعه پایدار ، محله کلپا