بررسی پایداری انبارداری قیر اصلاح شده با پلیمر های پلی بوتادین رابر ضایعاتی و اتیلن ونیل استات ضایعاتی

قیرها به دلیل ویژگی های ذاتی همچون نرم شدگی در دمای بالا و سخت شدگی در دمای پایین به ترتیب سبب شیارشدگی و ترکخوردگی میگردند. برخی پلیمرها با بهبود برخی از خواص قیر میتوانند در رفع مشکلات ناشی از قیر در مخلوط آسفالتی موثر باشند. پلیمرها خصوصیاتی همچون بهبود شیارشدگی، خستگی و ترکخوردگی دمای پایین در اصلاح قیر دارند، اما اکثرا معایبی نیز همچون دوفازی شدن در قیر به وجود می آورند که محققان را واداشته که در جهت اصلاح این پلیمرها در قیر و همچنین استفاده از پایدار کننده جهت مقابله با دوفازی شدن و کنترل پایداری انبارداری تحقیقاتی انجام دهند. در این تحقیق به بررسی پایداری انبارداری قیر اصلاح شده با پلیمر پلی بوتادین رابر ضایعاتی واتیلن ونیل استات ضایعاتی در قیر مطابق آزمایش 7173 ASTMD پرداخته شده است. نتایج نشان داد که اختلاف نقطه نرمی بالا و پایین بدون استفاده از پایدار کننده بیش از حد مجاز 2 / 2 درجه سانتی گراد است که با مقدار پودر میکرونیزه گوگرد برای 1 / 0 درصد وزنی قیر پایدار میگردد.

کلیدواژه ها:

قیر پلیمری ، پلی بوتادین رابر ضایعاتی ، اتیلن ونیل استات ضایعاتی ، پایداری انبارداری ، پودر میکرونیزه گوگرد.