تاثیر پلیمر استایرن بوتادین رابر و پلی اتیلن بر خواص ریولوژیکی قیر

لایه های آسفالتی جاده ها و خیابان ها در معرض شرایط آب و هوایی و دمایی متفاوت و همچنین شرایط بارگذاری دینامیکی قرار دارند. در این شرایط قیر به عنوان محافظ یکپارچگی لایه آسفالتی، رفتار ریولوژیکی- مکانیکی بسیار متفاوتی را نشان می دهد که در صورت نداشتن خواص مناسب و یا عدم تطابق با سنگدانه ها، لایه آسفالتی به سرعت دچار خرابی شده و بایستی در دوره های زمانی مختلف اقدام به ترمیم آسفالت که عملی پرهزینه است، نمود. در نتیجه آستفاده از اصلاح کننده های پلیمری به عنوان یکی از روش های کاهش هزینه ترمیم و همچنین افزایش طول عمر آسفالت جاده ها مورد توجه واقع شده است. در این مقاله سعی بر این است که با استفاده از دو نوع مختلف اصلاح کننده پلیمری SBR (1502، 1712) و همچنین اختلاط این پلیمر با پلی اتیلن، خواص بدست آمده از اختلاط هریک از این پلیمرها با قیر مورد ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آسفالت ، PE ، SBR ، و شیارشدگی