خانواداه ایرانی در جدال جهانی سازی و تمدن سازی نوین اسلامی

یکی از سناریوهایی که دشمنان برای ایران طراحی کرده اند، برهم زدن فضای سالم زندگی خانواده هاست که به بهانه ی مشکلات اجتماعی و اقتصادی، روی ان سرمایه گذاری می کنند. پروژه جهانی سازی اصلی ترین راه برای تخریب خانواده ها و دور کردن آنها از تفکر تمدن سازی نوین اسلامی و دستیابی به حیات طیبه است. متاسفانه واقعیت این است که خانواده ایرانی نتوانسته است در برابر روند جهانی شدن، به گونه ای مقاومت کند که بر جریان کلی و اقتضایات این روند، پیروز شودف بلکه در این روند، نظام معنایی و ارزش های خانواده، تا حدودی متحول شده و خانواده، عناصری از سبک زندگی خود را با عناصر وارداتی ترکیب کرده است. تکثر سبک های زندگی در آینده، پیامدهایی را در رابطه میان خانواده و دین، بر جای خواهد گذاشت. گسترش تفاسیر متعدد از متون دینی، افزایش افرادی که براساس موازین و عقلانیت مدرن، فتوا صادر می کنند و توسعه برداشت های عرفانی و غیر شریعتی از دین، پاسخ به بخشی از نیاز خانواده ای است که برای جمع کردن میان دین داری و سبک زندگی جدید، متحول شده است. از آنجا که در عصر حاضر جهانی سازی، خانواده یکی از مهم ترین سنگرهای مقاومت و مرزبان ارزش هاست می توان با کارامدی خانواده، تحولات اجتماعی و تاریخی را به نفع توسعه ارزش های انسانی و مفاهیم جاودانه اسلامی جهت داد، باید نظام اسلامی با نگاهی آسیب شناسانه بر عملکرد گذشته خویش، راهی به سوی اصطلاح خانواده و بهینه سازی کارکردهای آن بیابد. در این میان برای مقابله با تهدیدات نرم دشمن در حوزه خانواده و سبک زندگی ایرانی اسلامی، ضرورت پیروی از منویات رهبر معظم انقلاب بعنوان احیاگر تفکر تمدن نوین اسلامی روشن است.

کلیدواژه ها:

خانواده ایرانی ، جهانی شدن ، جهانی سازی ، تهاجم فرهنگی ، تمدن سازی اسلامی