رابطه خطراخلاقی تصمیم گیری استراتژیک

خطراخلاقی نوعی از عدم تقارن اطلاعاتی به شمار می رود. که از این دیدگاه یک یا چند نفر از طرف های قرارداد یا معامله بالقوهمی تواند شاهد انجام شدن خواسته های خود در دادوستد باشد ولی طرف دیگر نمی تواند شاهد چنین رخدادی باشد. یکی ازفرضیات اصلی تیوری نمایندگی این است. که کارگزار (نماینده یا مدیر) وکارگزاران (سهامداران اعتباردهندگان) تضاد منافعدارند خطر اخلاقی در روابط نماینده کارفرما، به مسیله اقدامات نماینده اشاره دارد که این اقدامات غیر قابل مشاهده است ونمی توان آنها را متوقف کرد. مشکل خطر اخلاقی در تصمیم گیری استراتژیک شاید از نظر مدیر نماینده شرکت، بسیار مهماست. بسیاری از تصمیمات استراتژیک وجود دارد که مدیران اجرایی با آن روبرو می شوند. از این رو یک تیوری اختصاصی از خطراخلاقی در تصمیم گیری استراتژیک لازم است. این مقاله یک تیوری از خطر اخلاقی ایجاد می کند که در آن نماینده، نقشتصمیم گیرنده استراتژیک را بازی می کند. نگرانی های شغلی باعث ایجاد انگیزه نماینده برای دستکاری بازده ریسک پروژه بهضرر مالک می شود. این مقاله نشان می دهد که مساله خطر اخلاقی ناشی از این موضوع را می توان با یک قرارداد مشوق، بهبودبخشید.

کلیدواژه ها:

خطر اخلاقی ، مطلوبیت نماینده ، نگرانی شغلی ، استراتژی تصمیم