روانشناسی کمال در اندیشه های سربداران

در عصر حاضر، وجه تمایز ملتها از یکدیگر هویت فرهنگی آن ها است که ریشه در میراث فرهنگی هر ملت دارد، با قیام سربداران، غنای فرهنگی ایران در یک نهضت مقاومت عدالت خواهانه ظهور میکند، از این رو سربداران زمینه ساز یک هویت فرهنگی ناب ایرانی طلایه داران اندیشه مهدویت هستند که در واقع اندیشه آرمان های آنها از آموزه های شیعی عرفانی نشات گرفته است، انگیزه روانی برای این حرکت، مکتب تشییع تبلیغ شده، توسط شیخ خلیفه شیخ حسن جوری بود که درون مایه های آن را در اندیشه های کمال یافته معنی گرایانه حضرب علی (ع) میتوان یافت. بررسی منابع تاریخی آن دوران نشان میدهد که عشق عرفان، هدفمندی، سازندگی، توحید، معناجویی از خود گذشتگی همچنان که از شعار آنان (سربدار میدهیم ولی تن به ذلت نمی دهیم)، بر می آید نهایت بی نیازی، استغنا عزت در اندیشه های آنان جایگاه ویژهای دارد. آنان معنای واقعی زندگی را در عشق میدانند. عشق به منجی عشق به معبود. چرا که با درونی کردن فرهنگ انتظار تمام ویژگی ها کمال متجلی میشود در حکومت کمال یافته منجی انسان تمامیت مییابد عاشق معبود میشود. هدف از مقاله حاضر بررسی مطالعه ویژگی انسان کامل استخراج شده از اندیشه های سربداران، که جامعه فرهنگ ایران زمین متاثر از افکار شعار آن ها بوده است همچنین مقایسه آن افکار با اصول روانشناسی است که رسیدن به کمال را با واژگانی مثل خودشکوفایی، انسان بارور، و...مطرح ساخته استو در نهایت ارایه یک مدل فرهنگی برای انسان کامل تطبیق علمی آن با رویکردهای روانشناسی است.

کلیدواژه ها:

کمال ، اندیشه ، سربداران ، خودشکوفایی