تولید پروتزهای مدرن با بهره گیری از ماهیان سرد آبی رویکردی نو در بیوتکنولوژی بالینی

دندان ماهی کبیر قطبی (Dissostichus Mawosoni) که طولی حدود یک متر وزنی بین 35 تا 55 کیلوگرم دارد، بومی آبهای تا -18درجه سانتی گراد دریاهای شمالی است. علاوه بر سازگاری های کم نظیر این ماهی (نظیر ساخت گلیکوپروتیین های ضد یخ) که امروزه در سراسر دنیا کانون بحث های پژوهش های زیست فناورانه (Biotechnology) قرار گرفته است؛ ویژگی های منحصر به فرد چشمان دندان ماهی کبیر قطبی تلاشهای جدیدی را به منظور ساخت لنز های تماسی((contact lens جایگزین های ثابت آن به خود اختصاص داده روز به روز روند روبه رشدی را می پیماید. متاسفانه توجه صرف بیش از حد به گونه های اقتصادی مولد که جهت نسل گیری تولید منابع پروتیینی پرورش داده می شوند سبب مهجور ماندن تحقیقات پیشرو در بخش آبزیان گردیده است این مسیله ضرورت بازنگری به قابلیت های گونه های ویژه ماهیان را بیش ار پیش آشکار می سازد. در این مقاله پس از معرفی این ماهی گونه های مشابه به بررسی مطالعات انجام گرفته جهت تولید پروتزهای مدرن مانند موارد ذکر شده یافته های بیوتکنولوژی بر پایه توانش های ژنتیکی اقتصادی آنها همچنین ارزیابی اجرای طرح های بومی سازی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

دندان ماهی کبیر قطبی ، بیوتکنولوژی ، لنز های تماسی ، گلیکوپروتیین های ضد یخ