بررسی شیوع آلودگی به دیکروسلیوم در کبد نشخوارکنندگان کشتارگاه شده در استان مازندران در سال 1387

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,284

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0796

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

آلودگی به دیکروسلیوم انتشار جهانی داشته میزان آلودگی با توجه به آب هوای منطقه میزبانهای واسط متفاوت است.دیکروسلیوم از بیماریهای زیونوز انسان نشخوارکنندگان بوده توسط انگلی از رده ترماتودها به نام دیکروسلیوم دندریتیکوم که از ترماتودهای کبدی شایع حیوانات در ایران می باشد ایجاد می شود سالیانه خسارتهای اقتصادی فراوانی وارد می نماید.این انگل در کبد نشخوارکنندگان زندگی می کند در مرحله بلوغ در مجاری صفراوی گوسفندان جای می گیرد فقط از صفرا تغذیه کرده باعث لاغری،ضعف در نهایت از بین رفتن دام می گردد.میزبانان واسط این انگل حلزونهای خاکی(میزبان اول) مورچه های مخصوص به نام فورمیکا(میزبان دوم) می باشند. حیوانات با خوردن علوفه ای که مورچه آلوده به همراه دارند مبتلا میگردند. در این مطالعه که به صورت مقطعی با آمار توصیفی استنباطی به مدت یک سال بر روی 316007 راس گوسفند 116959 راس بز 86963 راس گاو ذبح شده انجام شد کبد دامها به دقت از نظر آلودگی به انگل دیکروسلیوم مورد معاینه آزمایش به صورت مشاهده مستقیم قرارگرفتند. داده های به دست آمده پس از جمع آوری با آزمونهای نسبت موفقیت فرض نسبت موفقیت ازمون آماری استاندارد در سطح خطای %5 تحت نرم افزار آماری Spss وExcel 2007 مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج به دست آمده در این بررسی نشانگر آن بود که %4,3 از گوسفندان %4,2 از بزها %2,54 از گاوها مبتلا به دیکروسلیوز بودند. بالاترین نسبت آلودگی به دیکروسلیوم در گوسفند مشاهده شد که این میزان نسبت به آلودگی در گاو تفاوت داشت این تفاوت معنی دار بود اما نتایج شیوع آلودگی در گوسفند نسبت به بزها معنی دار نبود(.(0,05> این بیماری ایجاد نشانه های اختصاصی نمی کند دامهای مبتلا ضعیف شده زمینه برای ابتلای دامها به سایر آلودگی ها مساعد گردد از طرفی با توجه به کاهشی که در تولیدات دامی ایجاد می کند همچنین ضبط کبدهای آلوده،خسارتهای مالی زیادی وارد می کند. بنابراین با توجه به این زیانها انتقال آلودگی به انسان آموزش بهداشت در سطح جامعه در مورد چگونگی انتقال آلودگی به انسان حیوانات از بین بردن میزبانان واسط درمان دامهای آلوده با داروهای ضد انگل به عنوان کانون اصلی انتشار آلودگی برای پیشگیری کنترل این بیماری پیشنهاد می شود.

نویسندگان

محمودرضا اثناعشری

عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور مازندرا