بررسی مدل های ارزیابی کیفیت در نظام آموزشی فنی وحرفه ای کشور

مفهوم کیفیت در بسیاری از بخشهای جامعه توجه زیادی به خود معطوف کرده است مراکز آموزش فنی وحرفه ای نیز ازاین قاعده مستثنی نیستند. مراکز آموزش فنی وحرفه ای، مراکزی برای یادگیری تولید دانش از طریق آموزش فعالیتهای مهارتی هستند. بنابراین، این مراکز باید آموزش با کیفیت بالا را متناسب با نیاز مشتریان خود فراهم نمایند به طوری که علاوه بر، برآورده کردن نیازها انتظارات مشتریان، به رشد اقتصادی جامعه کمک کنند. بنابر دیدگاه متخصصان کیفیت، اندازه گیری رضایت مشتریان در مراکز آموزش فنی وحرفه ای بزرگترین چالشها در بهبود کیفیت است. این پژوهش با هدف بررسی مدلهای ارزیابی کیفیت در آموزشهای فنی وحرفه ای بر اساس نیاز صنایع ارایه راهکارهایی جهت رفع موانع پیش روی آن در مرکز فنی وحرفه ای شهرستان شاهین شهر انجام شد. روش کار از نوع پیمایشی از لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری 200 نفر از کارآموزان مرکز آموزش فنی وحرفه ای شهرستان شاهینشهر 200 نفر از افراد آموزش دیده در صنایع میباشند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده حجم نمونه هر آزمایش 200 نفر تعیین شد. داده های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه های ساخته شده توسط محقق گردآوری شده اند که روایی آن مورد تایید متخصصان بوده ضریب پایایی آن 86 درصد بدست آمده است. تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss روش تک نمونه ای صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که ارتباط مثبتی بین کیفیت آموزشهای فنی وحرفه ای موفقیت آموزش دیدگان در ورود به صنایع میباشد. این ارتباط نشان میدهد بالا بردن کیفیت آموزشهای فنی وحرفه ای تمرکز روی آموزشهای موردنیاز صنایع سازمان را تا حد قابل توجهی در نیل به اهداف خود از جمله: اقتصاد مقاومتی، کارآفرینی، اشتغالزایی، راه انداختن چرخه صنعت کشور دستیابی به خودکفایی موفق خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، کیفیت ، مدل ، آموزش های فنی حرفه ای ، صنایع