بهینه سازی ارزیابی معیار راحتی سرنشین در مدل چند درجه آزادی اتوبوس به کمک روش نیومارک الگوریتم ژنتیک

این مقاله به بررسی ارزیابی معیار راحتی بر کاربران اتوبوس شامل راننده مسافر در وسط اتوبوس مسافر در انتهای اتوبوس می پردازد. معیار شتاب موثر در دو نوع جاده تصادفی ارزیابی با معیار استاندارد مقایسه شده است. برای یافتن پاسخ معادلات حرکت حاکم بر سیستم اتوبوس در دو نوع زبری جاده از روش عددی نیومارک خطی در نرم افزار متلب استفاده شده اتوبوس در سرعت های Km/h90 100Km/h, 110Km/h بررسی شده است. با تغییر ضرایب سفتی میرایی برای صندلی راننده مسافر 1و که در موقعیت های مکانی متفاوتی نسبت به هم قرار دارند، مشاهده می شود که شدت نوسانات تاثیر آن بر روی معیار شتاب موثر وزنی با خواص ساختار صندلی آنان مرتبط می باشد. از معیار شتاب موثر برای راحتی کاربران با کمک الگوریتم ژنتیک در امر یافتن ضریب سفتی میرایی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که صندلی های با ضریب سفتی بالا ضریب میرایی پایین، افزایش معیار شتاب موثر وزنی را به همراه داشته اند در حالی که انتخاب ضریب سفتی پایین ضریب میرایی بالا می تواند موجب بهبود معیار شتاب موثر با توجه به شاخص استاندارد گردد.

کلیدواژه ها:

معیار شتاب موثر ، ضریب سفتی ، ضریب میرایی ، روش نیومارک ، الگوریتم ژنتیک