بررسی نقش عرف در تشخیص تبیین ضرر در مسیولیت مدنی

عرف عبارتست از عملی که غالب مردم در جامعه معین آنرا بطور مکرر ارادی انجام میدهند. در تعبیر فقها این امر بنا عقلا یا سیره عملی نامیده می شود. عرف در این معنی به گفتار عمل اختصاص دارد از عادت که شامل مسایل طبیعی مانند سن بلوغ نیز می گردد متمایز می شود. ورود ضرر زیان یکی از ارکان شرایط اساسی مسیولیت مدنی است، زیرا موضع مسیولیت مدنی، جبران ضرر ناروا است تا زمانی که ضرری محقق نشود موضوعی برای جبران وجود ندارد در نتیجه مسیولیت مدنی، منتفی به انتفاء موضوع است. بنابراین ورود ضرر شرط موضوعی مسیولیت مدنی است که لازم است مفهوم انواع آن نیز شرایط ضرر قابل جبران مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش نگارنده به بررسی نقش عرف در تشخیص تبیین ارکان مسیولیت مدنی اعم از ضرر فعل زیانبار رابطه سببیت بین عمل زیانبار ضرر وارده می پردازد

کلیدواژه ها:

عرف ، حقوق ، ضرر ، مسیولیت مدنی ، تشخیص